Dorosłe Dzieci Alkoholików miewają problemy w budowaniu satysfakcjonujących relacji emocjonalnych z innymi. Z czego wynikają te trudności?
Jakie problemy miewają DDA w relacjach?
Dwie najczęściej spotykane sytuacje to lęk przed bliskością lub obsesyjne pragnienie bycia kochanym. W pierwszej sytuacji DDA boi się otworzyć i nawiązać jakąkolwiek relację, która mogłaby nieść ze sobą ryzyko bólu i utraty. Nie chcąc narazić się na negatywne emocje, DDA unika jakichkolwiek związków i szybko się z nich wycofuje, skazując się na samotność. Jednocześnie, tak naprawdę pragnie bliskości. Lek sprawia, że osoba taka nigdy nie jest w stanie zaufać innym, odrzuca, zanim sama zostanie odrzucona, nie ma poczucia bezpieczeństwa. Będąc w związku, może być też chorobliwie zazdrosna.
Osoby DDA, które mają dojmującą potrzebę bliskości, wchodzą w związki szybko, głęboko i nieostrożnie. Nie potrafią być same, a ich często zaburzone poczucie własnej wartości sprawia, że bywają wykorzystywane przez partnerów.
Dużym problemem dla DDA bywają też kontakty seksualne, zwłaszcza jeśli dzieciństwo w rodzinie alkoholowej obejmowało przemoc natury seksualnej. Częstym problem jest też nieprzygotowanie i niechęć do pełnienia roli rodzica, z jednoczesnym pragnieniem posiadania dzieci.
Z czego wynikają trudności w budowaniu związków między DDA?
W okresie dzieciństwa kształtują się nasze wzorce zachowania. Dla osoby wychowywanej w rodzinie alkoholowej wzorce te są zniekształcone. Codzienne doświadczanie przemocy na wielu poziomach (fizycznej, psychicznej, emocjonalnej, bytowej czy seksualnej) sprawiają, że dziecko zaczyna przeżywać ciągłą traumę. Rodzice, którzy powinni stanowić dla dziecka oparcie, często stanowią źródło zagrożenia. Z jednej strony dziecko dąży do kontaktu z nimi, z drugiej boi się ich i unika. Rodzice są autorytetem, ale też symbolem porażki, słabości, uosobieniem tego, czym dziecko nie chce się stać.
Taka ambiwalencja sprawia, że u DDA kształtują się nieprawidłowe, dysfunkcyjne wzorce relacji i zachowań w relacjach. Zdarza się np. że nieobecność emocjonalną pijącego ojca, dziecko traktuje jako coś normalnego, w dorosłym życiu uważa zatem, że to właśnie nieobecność jest wyrazem bycia „dobrym ojcem”. Inny częsty mechanizm, to przenoszenie przemocy fizycznej i psychicznej – dziecko zna jedynie taki sposób komunikacji, więc jako osoba dorosła, uważa go za prawidłowy.
Jak pomóc Dorosłemu Dziecku Alkoholika?
W wielu sytuacjach, wejście w dobry, leczący związek, pomaga DDA na tyle, że lęk przed bliskością ulega ukojeniu, a osoby, które mają nieadekwatny obraz partnerstwa bądź życia rodzinnego, zaczynają prawidłowo postrzegać otaczającą rzeczywistość.
Częściej jednak, ze względu na specyficzny sposób postrzegania relacji, DDA wchodzą w związki, które pogłębiają istniejące trudności bądź kończą się fiaskiem. Takim osobo, może pomóc przyjrzenie się mechanizmom, które działają w ich życiu, zidentyfikowanie ich i zrozumienie. Dzięki temu, są w stanie zmienić swoje nastawienia i nauczyć się adekwatnych sposobów reagowania.
Terapia dla DDA obejmuje również poznawanie mechanizmów choroby alkoholowej i współuzależnienia. Dzięki terapii, osoba DDA ma szansę poradzić sobie z przeszłością i zbudować w przyszłości satysfakcjonującą, bliską relację z drugą osobą.